Ψίθυροι

Κι αν το πρωΐ σα σηκωθείς
νιώσεις γλυκό το χάδι
μην πεταχτείς αν φοβηθείς
που'γω γυρνώ στον Άδη

Αν την αυγή με θυμηθείς
ψέλλισε τ'όνομά μου
δεν τάσω πως θα θαμπωθείς
μα ίσως βρεθείς κοντά μου

Κι αν θα σε βρω στον ύπνο σου
στον ύπνο θα σ 'άφήσω
θα σου μιλώ σα ρίγος σου
κι απέ θ' αποχωρήσω

Αν δεν το θες να' ρθω κοντά
να κλείσεις τα μπαλκόνια
θα μείνω έξω που βροντά
παρέα με τη βιγκόνια

Κι όταν ο ήλιος ο λαμπρός
στις κορυφές προβάλει
θα είμαι αγάπη μου καπνός
που λαχταρά τα κάλλη

Κι αν μάς λοιπόν περιγελούν   
οι Μοίρες και οι Ώρες
τον αντρειωμένο δε λυγούν
οι κεραυνοί κι οι μπόρες...