Καθρέπτης

Φτωχό αηδόνι γιατί κλαις
γιατί 'σαι λυπημένο
γλυκό τραγούδι για δε λες
και μοιάζεις μαραμένο;

Γιατί πετάς στα χαμηλά
γιατί πατείς στο χώμα
ποια μοίρα σε παραφυλά
και σου σφαλεί το στόμα;

Πότε να'ρθω ξανά κοντά
τραγούδι σου  να ηχήσει;
Αχ! το μικρό δεν απαντά
πικρή κι αθλία φύση..

Φτωχό μου αηδόνι δε θρηνώ
στο μνήμα σου απάνω
δεν είν' το άσμα σου κοινό
ούτε φτωχό το πλάνο.

Εσύ λαλείς σε Ανατολή
γλεντοκοπάς στη Δυση
του Νότου παίρνεις το φιλί
και του Βορρά τη ζήση.

Φίλε η φωνή σου αντιλαλεί
και προκαλεί τα  ρίγη
σε γένναε άτρωτη φυλή
που θύρες νέες ανοίγει.

Εικόνισμα και είδωλο
θα σε λαλούν οι χρόνοι
ανδρείας άξιο σύμβολο
πανάλευκο σα χιόνι..