Χαραυγή

Όσο λαλεί σαν πετεινός
ο ήλιος δε λυγάμε
μοιάζει γαλάζιος ο ουρανός
και πιο αργά γερνάμε

Όσο θα φέγγει ο αυγερινός
τις νύχτες θα κοιμάμαι
χαλάλι να'μαι νηστικός
χαλάλι να  φοβάμαι

Όσο θα στέκει η καρδιά
στη θέση της ελπίζω
όσο θα ανθίζει η Μυρτιά
πως χαίρομαι νομίζω

Όσο θα λάμπει η χαραυγή
το αίμα δεν παγώνει
όσο θα βγάζουμε κραυγή
ο κύκλος δεν ισιώνει

Όσο θα πλέει στη θάλασσα
το κύμα μου μερώνω
όσα όνειρα κι αν χάλασα
ανάστημα σηκώνω

Όσο κι αν θέλεις Χάροντα
παρέα σου δεν είμαι

τον  Ήλιο τον Ηλιάτορα
αν έχεις ταίρι μείνε...