Ο γιος του Ολόρου από τον Άλιμο, ονόματι Θουκυδίδης, θέλησε να καταγράψει τον πόλεμο μεταξύ , όχι απλώς των Αθηναίων και των Λακεδαιμονίων, αλλά τον πόλεμο μεταξύ ενός φιλοαθηναϊκού συνασπισμού δυνάμεων από τη μία κι ενός φιλολακεδαιμονιακού-ή έστω αντιαθηναϊκού-από την άλλη.Το ζήτημα σε τούτη τη στιγμή δεν είναι αυτό.
Το ζήτημα είναι το πόσο επίκαιρη είναι η επιταγή του ιστορικού για την αποδοχή του αναλλοίωτου της ανθρώπινης φύσης, κάτι που μοιραία σημαίνει πως τα ανθρώπινα πράγματα επαναλαμβάνονται κατ'αναλογία.
Θα επικαλεστώ εδώ δύο-υπάρχουν τόσα άλλα στις Ιστορίες του-, που μαρτυρούν το πόσα μα πόσα θα μπορούσαμε να είχαμε μάθει από την πρώτη αυτή μεγάλη εμφύλια διάμαχη των Ελλήνων -καταχρηστική η επιλογή των τελευταίων όρων-
1) Στα 426π.Χ. η Αθήνα θέλησε να θέσει τέρμα στις ανεδαφικές ελπίδες των Μηλίων για ειλικρινή-μάλλον ή ήττον- ουδέτερη και ανένταχτη στάση.Το βασικό επιχείρημα των Αθηναίων ήταν τόσο πολύ κυνικό και τόσο πολύ ρεαλιστικό- νατουραλιστικό θα έλεγα-, που ακούγεται τόσο ωμό και αλαζονικό για μια ανεπτυγμένη κοινωνία μα τόσο επίκαιρο για τη δική μας υπανάπτυκτη:Το δίκαιο του ισχυροτέρου.Πολύ απλά οι Μήλιοι θα έπρεπε να υποταγούν στα αθηναϊκά σχέδια, γιατί η Αθήνα ήταν ισχυρότερη.-γαι χίλιους δύο λόγους-Μάλιστα το επιχείρημα αυτό το έχουν ήδη επικαλεστεί, προστά στους Λακεδαιμόνιους και τους συμμάχους τους, λίγο πριν ο Αρχίδαμος πάρει το λόγο και εκστομίσει ένα λόγο Διαφήμιση της λογικής, σύνεσης, σκέψης,ρεαλισμού,στρατηγικής και σωφροσύνης.Είπαν τότε στους εν δυνάμει εχθρούς ότι πολύ απλά, δικαιολογημένα έχουν τη θέση που έχουν διότι απλώς είναι ισχυρότεροι...-κάνουν μνεία στο πως έγιναν τέτοιοι, χωρίς όμως διάθεση απολογισμού, πολύ απλά γιατί είναι ισχυρότεροι-...
2)Από την άλλη έρχεται ακριβώς ο βασιλέας Αρχίδαμος, να δώσει την πιο απλή απάντηση στον έφορο Σθενελαΐδα και τους συν αυτώ, ότι πολύ απλά για να αναλάβουν πόλεμο...πρέπει να είναι άρτια προετοιμασμένοι.Διότι η Σπάρτη δεν είχε ούτε ναυτικό, ούτε ανθηρά δημόσια ταμεία,ενώ από την άλλη η Αθήνα μπορούσε να εισάγει τα αγαθά πανταχόθεν -βλ Ιωνία-Θράκη ενδεικτικά-
Καταλήγω:η άποψη που ασφαλώς επικράτησε ήταν αυτή του Αρχίδαμου, ελαφρώς παραλλαγμένη.Η αλλαζόνας Αθήνα-πόσο μα πόσο μακρινή έμοιαζε η Περίκλεια σύνεση ,μόλις το 425 στην Πύλο,αναλαμβάνει ευθύνες που μακροπρόθεσμα δεν μπόρεσε να τις αντέξει.
Έτσι και σήμερα η Ελλάδα, εκτίθεται σε κινδύνους και ατραπούς που όχι μόνο δεν την αφορούν, όχι μόνο δεν είναι επωφελείς αλλά τη βουλιάζουν σε μια τάφρο από την οπόια λείπει αφενός ο πάτος αφετέρου η έξοδος διαφυγής.Λείπει δε και ο σύγχρονος Αρχίδαμος, ο οποίος θα πρότεινε εκείνη την πολιτική που θα λάμαβανε υπ'οψιν τα δικαιώματα μα και τις δυνατότητες...
Το ζήτημα είναι το πόσο επίκαιρη είναι η επιταγή του ιστορικού για την αποδοχή του αναλλοίωτου της ανθρώπινης φύσης, κάτι που μοιραία σημαίνει πως τα ανθρώπινα πράγματα επαναλαμβάνονται κατ'αναλογία.
Θα επικαλεστώ εδώ δύο-υπάρχουν τόσα άλλα στις Ιστορίες του-, που μαρτυρούν το πόσα μα πόσα θα μπορούσαμε να είχαμε μάθει από την πρώτη αυτή μεγάλη εμφύλια διάμαχη των Ελλήνων -καταχρηστική η επιλογή των τελευταίων όρων-
1) Στα 426π.Χ. η Αθήνα θέλησε να θέσει τέρμα στις ανεδαφικές ελπίδες των Μηλίων για ειλικρινή-μάλλον ή ήττον- ουδέτερη και ανένταχτη στάση.Το βασικό επιχείρημα των Αθηναίων ήταν τόσο πολύ κυνικό και τόσο πολύ ρεαλιστικό- νατουραλιστικό θα έλεγα-, που ακούγεται τόσο ωμό και αλαζονικό για μια ανεπτυγμένη κοινωνία μα τόσο επίκαιρο για τη δική μας υπανάπτυκτη:Το δίκαιο του ισχυροτέρου.Πολύ απλά οι Μήλιοι θα έπρεπε να υποταγούν στα αθηναϊκά σχέδια, γιατί η Αθήνα ήταν ισχυρότερη.-γαι χίλιους δύο λόγους-Μάλιστα το επιχείρημα αυτό το έχουν ήδη επικαλεστεί, προστά στους Λακεδαιμόνιους και τους συμμάχους τους, λίγο πριν ο Αρχίδαμος πάρει το λόγο και εκστομίσει ένα λόγο Διαφήμιση της λογικής, σύνεσης, σκέψης,ρεαλισμού,στρατηγικής και σωφροσύνης.Είπαν τότε στους εν δυνάμει εχθρούς ότι πολύ απλά, δικαιολογημένα έχουν τη θέση που έχουν διότι απλώς είναι ισχυρότεροι...-κάνουν μνεία στο πως έγιναν τέτοιοι, χωρίς όμως διάθεση απολογισμού, πολύ απλά γιατί είναι ισχυρότεροι-...
2)Από την άλλη έρχεται ακριβώς ο βασιλέας Αρχίδαμος, να δώσει την πιο απλή απάντηση στον έφορο Σθενελαΐδα και τους συν αυτώ, ότι πολύ απλά για να αναλάβουν πόλεμο...πρέπει να είναι άρτια προετοιμασμένοι.Διότι η Σπάρτη δεν είχε ούτε ναυτικό, ούτε ανθηρά δημόσια ταμεία,ενώ από την άλλη η Αθήνα μπορούσε να εισάγει τα αγαθά πανταχόθεν -βλ Ιωνία-Θράκη ενδεικτικά-
Καταλήγω:η άποψη που ασφαλώς επικράτησε ήταν αυτή του Αρχίδαμου, ελαφρώς παραλλαγμένη.Η αλλαζόνας Αθήνα-πόσο μα πόσο μακρινή έμοιαζε η Περίκλεια σύνεση ,μόλις το 425 στην Πύλο,αναλαμβάνει ευθύνες που μακροπρόθεσμα δεν μπόρεσε να τις αντέξει.
Έτσι και σήμερα η Ελλάδα, εκτίθεται σε κινδύνους και ατραπούς που όχι μόνο δεν την αφορούν, όχι μόνο δεν είναι επωφελείς αλλά τη βουλιάζουν σε μια τάφρο από την οπόια λείπει αφενός ο πάτος αφετέρου η έξοδος διαφυγής.Λείπει δε και ο σύγχρονος Αρχίδαμος, ο οποίος θα πρότεινε εκείνη την πολιτική που θα λάμαβανε υπ'οψιν τα δικαιώματα μα και τις δυνατότητες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου