Μαγέματα

Εγώ γιατί σε διάλεξα, ποια μοίρα μαγεμένη
τί πρόσεξα στα χείλη σου, ποια αρχαία γη χαμένη;

Ποια θύμηση και ποια νυχτιά το μέλλον μου ζηλεύει
τί ραίνουν οι αστροφεγγιές που τόσο με μαγεύει

Πόσο μα πόσο μακριά κι αν είναι οι αστέρες
πόσο κοντά μας μοιάζουνε της νύχτας οι νεφέλες

Παρέα και στα κύματα της νιότης σου το αγέρι
τί λούλουδα και τί δροσιά π'απρόσμενα έχει φέρει

Κι αν είναι αύριο Κυριακή να μου το πεις μικρό μου
θεός και αστέρας να αισθανθώ μ' εσένα στο πλευρό μου

Κι αν είναι κι έρθει η Λαμπρή, Ω! τί χαρές τ'Απρίλη
στα κύματα να σε φιλώ, απ' το πρωΐ ως το δείλι..

Κι αν τάχα θέλει φοβηθείς μη λάχει και χαθούμε
στο κύμα μια στο κύμα δυο ευθύς να ορκιστούμε

Να κάνουμε όρκο τ'έρωτα, όρκο βαρύ τσ' αγάπης
όπως κοντά σου αστρολαμπώ, έτσι κι εσύ να λάμπεις

Και να γενούμε το αύριο το εχθές μα και το τότε
πότε η αγάπη δεν πονά, Αχ! πες μου ξένε πότε;