Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Το όνομά σου Σόνια...

Μ 'ενα χαμόγελο πλατύ
πάντα σε προηπαντούσε
η ερώτησή σου περιττή
μα εκείνη απάντουσε

Κόρη μητέρα και εγγονή
στο δειλινό αέρας
δροσάτη θάλασσα εν αυγή
και φλάμπουροτης μέρας

Στο Δίστομο σε γνώρισα
δίπλα στην Ιστορία
πως έφυγες δεν πίστεψα
και μένει μια απορία

Κάθε που βγαίνει αυγερινός
Ω! ξέρω θα τα λέμε
είναι στα στήθη ο λυτρωμός
σα τα δεσμά μας καίμε

Θυμάμαι και το ραντεβού
που δώσαμε για Σκιάθο
χίλιοι αγγέλοι θα ανεβούν,
για κείνους μνήμες πλάθω

Αθάνατα εκείνα μας
τα "θα τα ξαναπούμε"
ρίζα βαθιά η φιλία μας
και πάλι θα βρεθούμε...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου