Τώρα είναι αργά...

Κι όταν ο γιος σου σε ρωτήσει
της κρίσεως τις ώρες τί έκανες γι' αυτόν;
Εσύ τί θ'απαντήσεις;

Κι όταν αργότερα το λόγο του ξανά
θα προσαρμόσει σε άλλα λόγια ιδανικά;
Εσύ τί τάχα θα αναφέρεις;

Κι όταν στο ξέσπασμα οργής
θα σου προσάψει ραθυμιάς επιλογή;
Εσύ, ποιον Κύριο θα πιστέψεις;

Κι όταν κατάμουτρα αλήθειες θα σου πει
κι εσύ θα είσαι απέναντί του εκτεθειμένος;
Εσύ, ποια τάχα αιτία θα επικαλεστείς;

Κι όταν την πλάτη σου γυρίσει ανάξιε ψεύτη φουκαρά
και σου γκρεμίσει τα σαθρά σου τα μπετά;
Εσύ ποια αλήθεια θα γυρέψεις να του πεις;

Μα τότε πρέπει ψέμματα να πεις
και μόνο βάρος  η ντροπή σου...