Κρινιώ και Χάρης(Βασισμένο σε ένα ξένο στίχο)

Τί όμορφα νέα παιδιά
χαρά και ονείρου κύμα
του έρωτα ανάβανε δαδιά
κι είχαν της νιότης βήμα

Κρινιώ την κόρη φώναζαν
και το αγόρι Χάρη
οι μοίρες δεν τους τρόμαζαν
ούτε του βιού τα βάρη

Τί έρωτας και τί χαρά
τί πάθος και τί μέλι
χρυσά φορούσανε φτερά
ωσάν και οι αγγέλοι

Η αγάπη όμως πιάστηκε
απ'τη ζωής τον γάντζο 
αθώο και γελάστηκε
το ωραίο τους ρομάντσο

Σα βγεις στο φάρο του νησιού
στο θείο Νηρονήσι
άσμα της κόρης και του νιού
θα σου λαλεί η φύση

Τί κι αν τα δυο αυτά παιδιά
τα χώρισε η μοίρα
τα σμίγει αιώνια καρδιά
και μιας αγάπης θήρα

Φίλε μου Ίκαρε χρωστώ
και σε να ευχαριστήσω
που μου δωσες και το μπορώ
το ζεύγος να γνωρίσω

Σύμβολο αγάπης γίνανε
οι δύο επαναστάτες
νέκταρ αγάπης ρίχνανε
να πίνουν οι διάβάτες

Οφείλω πάντως με χαρά
να πω το μέγα μπράβο
σε μια ολάνθιστη Μυρτιά
που ανθοφορεί στο βράχο.....

(Τιμή και δόξα σε όσους πλήρωσαν το τίμημα να αγαπήσουν αληθινά....)